Հրամայական, ըղձական, ենթադրական և հարկադրական եղանակներ։
Հրամայական՝ միայն 2-րդ դեմք, միայն ապառնի ժամանակ. Խոսի՛ր, խոսե՛ք։ Արգելական հրամայականը՝ մի՛ խոսիր, մի՛ խոսեք։
Ըղձական եղանակ (երանի). ունի միայն 2 ժամանակ՝ անցյալ՝ խոսեի, խոսեինք; ապառնի՝ խոսեմ, խոսենք (բոլոր դեմքերով)։ Ժխտական անցյալը՝ չխոսեի, չխոսեինք; ժխտական ապառնի՝ չխոսեմ, չխոսենք (բոլոր դեմքերով)
Ենթադրական եղանակ. ըղձականից՝ կ եղանակիչով՝ ապառնի՝ կխոսեմ, կխոսենք; անցյալ՝ կխոսեի, կխոսեինք (բոլոր դեմքերով)։
Ժխտականը՝ ժխտական դերբայի միջոցով. չեմ խոսի, չենք խոսի,; անցյալ՝ չէի խոսի, չէինք խոսի։
Հարկադրական եղանակ. ըղձականից՝ պիտի կամ պետք է եղանակիչով. ապառնի՝ պիտի խոսեմ, պիտի խոսենք; այնցյալ՝ պիտի խոսեի, պիտի խոսեինք։
Ժխտականը՝ չ ժխտական մասնիկը՝ եղանակիչի վրա՝ ապառնի՝ չպիտի խոսեմ, չպիտի խոսենք; այնցյալ՝չպիտի խոսեի, չպիտի խոսեինք։
Առաջադրանք. գտի՛ր հրամայական եղանակի բայերը, որոշիր նաև սեռը և կազմությունը.
— Հե՜յ, քաջ Թաթուլ, կանչեց Շահը,
Անմա՞հ էիր քեզ կարծում.
Ե՛կ, բերել եմ ես քու մահը,
Ի՜նչ ես թառել ամրոցում։
Եկ-չեզոք:
***
— Հապա լըցրե՜ք, իմ քաջ հյուրեր,
Բաժակներըդ լիուլի,
Խըմենք— Աստված կըտրուկ անի
Թուրը իմ քաջ Թաթուլի։
Լըցրեք-հրամայական, ներգործական, երկրորդ դեմք:
Խմենք-ըղձական ներգործական:
***
Պառկած է իբրև Թաթուլ իշխանը
Նազելի կընոջ գըլուխն իր կըրծքին,
Ու իբր ասում է՝ վե՛ր կաց, իմ հրեշտակ,
Թո՛ղ, որ սպանեմ ես էդ հըրեշին։
Վեր կաց-հրամայական, հարադիր բայ, ներգործական:
Թող-պարզ, ածանցավոր, սոսկածանց:
***
Է՜յ, հըսկեցե՛ք, ի՞նչ եք քընում,
Քաջ զինվորներ Թաթուլի.
Ո՞վ է, տեսեք, տանջվում մըթնում,
Քուն չի աչքին մոտ գալի։
Հսկեցեք-հրամայական, չեզոք:
***
Վե՜ր կացեք, վե՜ր, ամբողջ գիշեր
Մարդ է գընում ու գալի.
Հե՜յ, զարթնեցե՜ք, առյուծ քաջեր,
Պահապաններ Թաթուլի։
Վեր կացեք-հրամայական, չեզոք
Զարթնեցեք-հրամայական, չեզոք, հոգնակի թիվ, երկրորդ դեմք:
***
Ու լի դառնությամբ հարցընում է նա
Դալուկ, մարմարիոն Թըմկա տիրուհուն.
— Պատասխան տո՛ւր ինձ, մատնիչ սևաչյա,
Մի՞թե Թաթուլը քաջ չէր ու սիրուն…
Պատասխան տո՛ւր-չեզոք, հրամայական, հարադիր բայ, պարզ:
***
Հե՜յ, պարոննե՛ր, ականջ արեք
Թափառական աշուղին,
Սիրո՛ւն տիկնայք, ջահե՛լ տըղերք,
Լա՛վ ուշ դըրեք իմ խաղին։
Ականջ արեք-չեզոք, ածանցավոր:
Ուժ դրեք-չեզոք, պարզ, ածանց չունի, երկրորդ դեմք:
Առաջադրանք. Գտիր տրված հատվածի բայերի եղանակը, ժամանակը, սեռը, կազմությունը։
***
Լինեի չոբան սարերում հեռու,
Գայիր, անցնեիր վըրանիս մոտով,
Իրար նայեինք անուշ կարոտով,
Քնքուշ ժըպտայինք հանկարծ իրարու:
Լինեիր-ըղձական, անցյալ, չեզոք, պարզ:
Գայիր-չեզոք, ըղձական, անցյալ կատարյալ, պարզ, երկրորդ դեմք:
Անցնեիր-անցյալ կատարյալ, չեզոք, պարզ, ըղձական, երկրորդ դեմք:
Նայեինք-ըղձական, անցյալ կատարյալ, չեզոք, պարզ:
Ժպտայիր-ըղձական, անցյալ, չեզոք, երկրորդ դեմք, պարզ:
****
Երբեք Հաճի աղան այդպես անխնամ չէր փոխել քայլերր իրենց տնից խանութ գնալիս։ Այն Հաճի աղան, որի փողոցով անցնելն իսկ մի հանդես էր. աղայակա՜ն։ Միշտ հաստ շալը վաթսուն-յոթանասուն տարեկան կուզի վրայով վզին փաթաթած, երկար իրանը բերընքսիվար ընկնելու պես՝ առաջ թեքած, ուղտի վիզը առջև երկարած, սև ակնոցների արանքից սապատավոր քիթը օդի մեջ խրած, հայացքը դեպի հեռուն, մի կետի՝ ընթանում էր նա։ Եվ այդ ֆեսավոր Հաճին ծիսակատարությունների նման անխուսափելի գործելակերպեր ուներ փողոցով անցնելիս. գիտեր ամեն դար ու փոսի, քար ու ոտնատեղի սովորական պատռվածքը, և եթե սայլի, ոտքի կամ բնության հետևանքով քարերն ու ոտնատեղերը նոր կարգով դասավորվեին, Հաճի աղան կանգ կառներ, լրջորեն կկշռեր նոր ոտնատեղի վտանգի չափը, իր դեղնած գավազանի ծայրով բախելով, կստուգեր ոտքը դնելիք քարի հավատարմությունը և, գավազանը ցեխի կամ ջրի մեջ դիմհար տալով, զգույշ աքլորի պես ոտքերը գետնից պոկելով ու վար դնելով, գերագույն խնամքով կանցներ վտանգավոր տեղը։
Չէր փոխել-ժխտական խոնարհում, սահմանական եղանակ, վաղակատար անցյալ երրորդ դեմք, ածանց չունի, ներգործական սեռ:
Ընթանում էր-անկատար, անցյալ, բայ, սահմանական եղանակ:
Դասավորվեին-ըղձական, երրորդ դեմք, անցյալ կատարյալ, հոգնակի թիվ, չեզոք:
Կանգ կառներ-ենթադրական եղանակ, ապառնի, եզակի թիվ, երկրորդ դեմք:
Կկշռեր-ենթադրական եղանակ, ապառնի, եզակի թիվ,երկրորդ դեմք,ածանց չունի:
Կստուգեր-ենթադրական եղանակ, ապառնի, եզակի թիվ, երկրորդ դեմք, ածանց չունի:
Պոկելով-ներգործական, ներկա շարունակական, անդեմ, ներգոյական:
Դնելով-ներգործական, ներկա շարունակական, անդեմ, ներգոյական:
Կանցներ-ենթադրական եղանակ, երկրորդ դեմք, պարզ, եզակի թիվ, ապառնի:
***
Ու պիտի գա հանուր կյանքի արշալույսը վառ հագած,
Հազա՜ր-հազար լուսապայծառ հոգիներով ճառագած,
Ու երկնահաս քո բարձունքին, Արարատի սուրբ լանջին,
Կենսաժըպիտ իր շողերը պիտի ժըպտան առաջին,
Ու պոետներ, որ չեն պըղծել իրենց շուրթերն անեծքով,
Պիտի գովեն քո նոր կյանքը նոր երգերով, նոր խոսքով…
Պիտի գա-հարկադրական եղանակ, ապառնի, երկրորդ դեմք, եզակի, չեզոք:
Պիտի ժպտա-հարկադրական եղանակ, ապառնի, եզակի թիվ, երկրորդ դեմք, չեզոք:
Չեն պղծել-ժխտական, երրորդ դեմք, անցյալ կատարյալ, հոգնակի թիվ, անորոշ դերբայ:
Պիտի գովեն-հարկադրական եղանակ, ապառնի, երրորդ դեմք, հոգնակի, ներգործական սեռ: