Երեխաները լինում են տարբեր, ես իմ մանկության ընկերներից մեծամասնության հետ մինչև օրս շփում եմ պահում։ Երեխաները կարող են շուտ փոխել ընկերներին, քանի որ նրանք նաև շուտ են փոխում իրենց հետաքրքրություններն ու կարծիքը, ինչ որ բանի վերաբերյալ, հետևաբար և ընկերների հետ իրենց տարբեր հետաքրքրության վոլորտների, կամ տարբեր կարծիքների պատճառով կարող է շբումը դադարել։ Եվ վերջապես այդ մարդիկ կարղ են ուղակի սկսել ավելի քիչ շբվել և հեռանալ իրարից, մինչև այն աստիճան որ էլ չշփվեն, և կարող ենք նաև հաշվի առնել այն որ երեխան չի կարող, ինչ որ տեղ առանձին հանդիպել իր ընկերների հետ, հետևաբար ընկերների մեծամասնությունը լինում են դպրոցից, բակից կամ ինչ որ այլ պարապունքների վայրից։
Ես ունեմ շատ մտերմիկ, նրբիկ, համեստ, լուռ, մի հիանալի ընկերուհի որի անուննե Լիա։ Ես կարող եմ նրա հետ անգամ լուռ անխոս անցկացնելժամեր բայց երբեք չձանձրանալ։Ինչ որ տեղ մենք շատ նման ենք բնաորության շատ գծերով։Դրա համար շատ հեշտ ենք հասկանում իրար նա այնքան հանգիստ ու կամաց է խոսում, որ դու երբեք չես կարող իր ներկայությամբ հունից դուրս գալ ինձ շատ հետաքրքիր է նրա հետ անցկացնել օրս, խոսել ինչի մասին ուզում եմ գիտեմ, որ ճիշտ է հասկանում ինձ և ճիշտ խորհրդով օգնում:
Դա գալիս է բլոգերներից, որոնք ասում են անդհատ Եվրոպաի “լավ կողմերը” և Ռուսաստանի “Վատ կողմերը”․ Օրինակ, քանդած փողոցներ, վատ աշխատավարցներ և այլն։ Իսկ հայ մարդը, նայելոց այդ վիդեոները տեսնում է, թե շատ բանով մենք չենք տարբերվում Ռուսաստանից, և սկսում հավատալ այդ բլոգերներին և ատել Հայաստանը։ Լեզուն, մարդկանց և այլն։ Սա կոչվում է սովորական Պրոպագանդա։ Այդպես էլ դա աշխատում է։ Այդ մարդիկ պատրաստ են ատել Հայաստանը, չնայելով նրան որ ռեսուրսները քիչ են, մենք ունենք վտանգավոր թշնամիներ։ Ինձ թվում է, որ մարդը որը ատում է Հայաստանը որովհետև ստեղ “սիրուն չէ”, որ գոնե Չիպսի տուփը քցեր ոչ թե փողոցում այլ ախպարկղի մեչ, ինչ որ բան կփոխվի։ Այդ մարդկանց փոխել դժվար է։ Ինձ թվում է, իր երկիրը ատող մարդը, զզվում է առաջին հերդին իր հարազատներից, հետո ընկերներից և վերջում իրանից։
Հովակիմյան Մանանա 